شهرام حسینی
 #شهرام_حسینی
🔺 متولد 1355 ـ دیپلم ادبیات ـ شغل آزاد
🔺زادگاهم استان فارس ـ شهرستان لامرد ـ بخش گله دار. و ساکن شیراز.
🔸عامل علاقمندی من به هنر و ادبیات خصوصا شعر پدرم بودند.
در دوران دبیرستان به تشویق دبیر ادبیاتم متن هایی مینوشتم سبک خاصی در کارم نداشتم فقط تلاش میکردم خودم رو در اکثر قالب ها نیمایی ، نو ، سپید ، کلاسیک.... محک بزنم
که البته به جز تعدادی انگشت شمار مابقی ارزش چندانی از لحاظ شعریت نداشت و بیشتر به دلنوشته شباهت داشتند.
این نوشتن تا سال 1379 ادامه داشت.
بعد از دبیرستان وقفه ای 15 ساله به دوراز هر گونه نوشتن داشتم
تا سال 94 بطور اتفاقی با دوستی شاعر از شهر کنگان استان بوشهر( مریم عسکری زاده که بیشتر به نام پری کنگونی شناخته شده هستند) آشنا شدم
انسانی فوق العاده علاقمند به ادبیات و شعر و بداهه سرایی قهار.
ایشان تشویقم کردندبرای دوباره نوشتن اینبار فقط روی کلاسیک و بیشتر غزل متمرکز شدم.
استادان زیادی بودند که اکثرا در فضای مجازی افتخار شاگردیشان نصیبم شده است.
🔸همه ی سبک های شعری رو دوست دارم و تلاش میکنم خودم رو در آنها محک بزنم. عمده تمرکزم بر کلاسیک (غزل، دوبیتی و رباعی ست)
گاهی خودم رو در سپید سرودن هم امتحان میکنم
به سهراب سپهری و فروغ علاقه ی وافر دارم.
از شاعران سبک کلاسیک همه رو دوست دارم. به شعر های دوستم محمد رضا نظری عزیزم و سپید سراها هم بی اندازه کارهای سهیل پرند نازنین را می پسندم.
🔸آثار چاپی ندارم و کل سروده هایم در کانالم جمع آوری کردم که 98 درصدشان مربوطه به سال 94 به بعد میباشد.
"مدیون کسانی هستم که ایرادات در نوشته هایم رو بدون ملاحضه یادآوری میکنند."
👈به عنوان شاگرد همه آرزو میکنم به این درک برسیم که شعر بدون نام شاعر واقعیش رو منتشر نکنیم.
 
 
   
          
   
 
🔺 متولد 1355 ـ دیپلم ادبیات ـ شغل آزاد
🔺زادگاهم استان فارس ـ شهرستان لامرد ـ بخش گله دار. و ساکن شیراز.
🔸عامل علاقمندی من به هنر و ادبیات خصوصا شعر پدرم بودند.
در دوران دبیرستان به تشویق دبیر ادبیاتم متن هایی مینوشتم سبک خاصی در کارم نداشتم فقط تلاش میکردم خودم رو در اکثر قالب ها نیمایی ، نو ، سپید ، کلاسیک.... محک بزنم
که البته به جز تعدادی انگشت شمار مابقی ارزش چندانی از لحاظ شعریت نداشت و بیشتر به دلنوشته شباهت داشتند.
این نوشتن تا سال 1379 ادامه داشت.
بعد از دبیرستان وقفه ای 15 ساله به دوراز هر گونه نوشتن داشتم
تا سال 94 بطور اتفاقی با دوستی شاعر از شهر کنگان استان بوشهر( مریم عسکری زاده که بیشتر به نام پری کنگونی شناخته شده هستند) آشنا شدم
انسانی فوق العاده علاقمند به ادبیات و شعر و بداهه سرایی قهار.
ایشان تشویقم کردندبرای دوباره نوشتن اینبار فقط روی کلاسیک و بیشتر غزل متمرکز شدم.
استادان زیادی بودند که اکثرا در فضای مجازی افتخار شاگردیشان نصیبم شده است.
🔸همه ی سبک های شعری رو دوست دارم و تلاش میکنم خودم رو در آنها محک بزنم. عمده تمرکزم بر کلاسیک (غزل، دوبیتی و رباعی ست)
گاهی خودم رو در سپید سرودن هم امتحان میکنم
به سهراب سپهری و فروغ علاقه ی وافر دارم.
از شاعران سبک کلاسیک همه رو دوست دارم. به شعر های دوستم محمد رضا نظری عزیزم و سپید سراها هم بی اندازه کارهای سهیل پرند نازنین را می پسندم.
🔸آثار چاپی ندارم و کل سروده هایم در کانالم جمع آوری کردم که 98 درصدشان مربوطه به سال 94 به بعد میباشد.
"مدیون کسانی هستم که ایرادات در نوشته هایم رو بدون ملاحضه یادآوری میکنند."
👈به عنوان شاگرد همه آرزو میکنم به این درک برسیم که شعر بدون نام شاعر واقعیش رو منتشر نکنیم.
       + نوشته شده در پنجشنبه سوم اسفند ۱۳۹۶ ساعت 10:7 AM توسط شاعر بانو فرزانه
        | 
       
   
